Alle Maori vieren feest. Vaak wordt er opgebleven om voor het eerst de sterren te zien en hoe helderder de sterren, hoe warmer het jaar en dus hoe beter de oogst. Volgens mij was het dit jaar bewolkt, dus… . Maar evengoed werden er overdag prachtige grote vliegers opgelaten, wordt er gedanst en worden er speciale hapjes en maaltijden bereid.
Voor ons was het een gewone werkdag en dus hebben we weinig tot bijna niets van de feestelijkheden meegekregen. Alleen de beelden op tv bij het dagelijkse nieuws.
Afgelopen donderdag zijn we voor het eerst met de wandelgroep mee geweest en hebben een prachtige wandeling over Takaka Hill gemaakt. Helaas hadden we geen fototoestel meegenomen maar we doen de wandeling nog wel een keertje over. In tegenstelling met de tramping club ligt het tempo hier laag en gaat het vooral om de gezelligheid. Dat betekent ook dat ons van alles verteld werd over de diverse planten en dieren en we de meest bizarre paddenstoelen hebben gezien in knal paars, rood en oranje. Een “Robin”, een lokaal veel voorkomend vogeltje bleef een poosje voor ons uit huppelen op ons pad en ons met grote vragende ogen aankijken, maar is uiteindelijk met lege maag weer vertrokken. Ook hier was weer een heel verschillend landschap te zien terwijl we misschien 10 km gelopen hebben. Allereerst waren er prachtige uitzichten over Motueka, Tasman en Golden Bay. Dan waren er de rare steen formaties met allemaal diepe gaten die zo kenmerkend zijn voor zandsteen formaties. En dan sta je ineens weer in een Beach Rainforest, met oeroude bomen, hoge varens en een klein riviertje wat er doorheen stroomt. Ik zou zeggen: komt het allen bekijken!
Gisteren was er al slecht weer voorspeld. Ik had een broek besteld bij Kathmandu in de Winter Sale (ja het blijft raar, winter in juni) en dus zijn we lekker naar Nelson gereden, hebben over de markt geslenterd, de broek opgehaald en op de terug weg tuinaarde gekocht om Rob z’n laatste tuinbak op te vullen zodat we aardbeienplantjes kunnen poten. Oei die arme aardbeien… we hadden nog niet genoeg grond en dus staan ze nog in hun kleine kweekbakjes, waaruit ze naar ik vrees nu wel weggezwommen zijn. Hij is niet zo goed in schatten want we zijn al een keer terug geweest naar de lokale Warehouse om 6 zakken bij te halen maar hij heeft er nog 1-2 nodig. En als we bij de Warehouse komen en het slecht weer is, is de video afdeling altijd heel aantrekkelijk. En natuurlijk moeten er dan gelijk weer 3 video’s uitgekozen worden omdat ze per 3 voor NZD 25,- gaan. Erg hè! Dan hebben we tenminste wat te doen als het weer zo blijft. Ik geloof dat ik ook maar een bol wol en een haaknaald ga halen want die lange donkere avonden duren best lang. Inmiddels zit Rob naar de voetbal wedstrijd Nederland–Italië te kijken. Na een paar maanden heeft hij toch maar een sportpakket voor de tv besteld zodat hij in ieder geval internationale wedstrijden kan volgen en natuurlijk de rugby, want dat is hier de nationale sport…. En ik vind het aantrekkelijker om naar te kijken dan voetbal (Red. “echte mannen”). Ik ga dit stukje afronden en op zoek naar internet informatie over Jams en Yami, respectievelijk groenten en fruit die hier nu te koop zijn maar die ik nog niet heb durven kopen. Misschien meer hierover een volgende keer.
English version:
Last Tuesday it was Matariki, the start of the new year for the Maori. Matariki is not on a fixed date but it is the first day when the Pleiades or " The Seven Sisters" are visible in the sky around 5 a.m. This constellation announces the change of the season and since it happens shortly before the shortest day it means that we are goning up to the Spring and to the light. The stars are visible all over the world (I still could not found them and have not seen them yet) and have a special meaning in different cultures like those of the ancient Greeks, the Aztecs, the Aboriginals and the Maori. Our ancesters knew already that when these stars were rising there was a new season coming and thus a new begin.
The Maori celebrate this event. They stay up to watch the constellation for the first time in the season. The brighter they shine, the warmer the year will be and the better the harvest. This year it was clouded, I think, so .... Nevertheless they flew beautiful big kites in daytime, there was dancing and special food. For us it was a normal working day and noticed hardly anything of the festivities. Just on television at news-time.