Afgelopen zondag zijn we naar Wellington geweest voor onze introductiecursus als huisarts in Nieuw Zeeland. Omdat we gehoopt hadden later te kunnen vertrekken als Rob zijn examen gehaald had, hadden we geen reis geboekt. Dit gaf ons de keus om of 3 uur te rijden naar de Ferry en 3 ½ uur te varen of een stand-by vlucht te nemen van Nelson naar Wellington. En omdat we de hele zondag de tijd hadden en Nelson maar 50 minuten rijden was, besloten we tot het laatste. Op het vliegveld gekomen moesten we een telefoon oppakken en vragen om een plekje in de volgende vlucht. We hadden geluk en konden met de eerste vlucht mee op de 2 laatste stoelen en zo waren we om 13.00 uur in Wellington. Heerlijk zo’n middag waarin niets hoeft. Na onze rugzakjes in het hotel gedropt te hebben zijn we naar het Te Papa Museum vertrokken. Dit is het museum wat van alles laat zien over Nieuw Zeeland, van het ontstaan, de verschillende planten en dieren, aardbevingen en vulkaanuitbarstingen en de gevolgen van de komst van eerst de Maori en later de Europeanen en de dieren die ze meebrachten. Dit alles wordt prachtig in beeld gebracht en ik was met name onder de indruk van het skelet van een blauwe walvis. Ik wist dat die beesten groot waren maar dit was het skelet van een jong dier en het was al enorm! Woensdags zijn we terug gegaan naar het museum als onderdeel van onze introductiecursus en zijn we door een Maori gids rond geleid over de verdieping met Maori gemeenschapshuizen terwijl hij van alles vertelde over de Maori gewoontes. Maori hebben een sterke familie en gemeenschapsband en vertellen daar graag over. Ik vond het een van de leukste onderdelen van de introductie.
Ja, waar ging het verder over. Vooral veel uitleg over verschillende regels en formulieren die ze hier in de gezondheidszorg hanteren. Als je hier in Nieuw Zeeland een ongeluk krijgt ben je automatisch verzekerd voor de medische kosten. Dit geld voor binnen- en buitenlanders. Dit is in 1974 ingesteld en daarmee vervalt het recht om te claimen. Dat betekent wel dat je bij iedereen die op je spreekuur komt moet vast stellen of klachten ten gevolge van een ongeval zijn of gewoon door bv. slijtage. En daar horen de nodige formulieren bij. Net als bij arbeidsongeschiktheid, invaliditeit enz. enz. We hebben heel wat formulieren langs zien komen, helaas, en zullen moeten leren hier mee te werken.
Leuk was ook de spoedgeneeskunde middag waar we allerlei methodes hebben geleerd om te beademen, intuberen en reanimeren. Ik ben hier nog geen ster in maar aan het eind van de middag kreeg ook ik de intubatie tube op de goede plek.
’s Avonds hadden we de tijd om samen met de collega’s uit Amerika en Wales naar de pub te gaan en ervaringen te delen. Een stel zit ten noorden van Oakland en de Amerikaan gaat naar het zuiden van het zuidereiland, dus een mooie gelegenheid om elkaar op te zoeken en verschillende delen van het land te zien.
Minder was het dat onze papieren nog steeds bij de Medical Council liggen. Volgens hen kan het niet sneller omdat de praktijk te laat was met het inleveren van hun papieren (nu 6 weken geleden) en deze pas 2 weken geleden goed gekeurd zijn. Helaas zijn wij wel de klos en moeten nog een keer terug naar Wellington of naar Christchurch om onze handtekeningen te zetten.
Ook minder was het dat er vanwege een groot internationaal crickettoernooi woensdagavond alle hotels in Wellington vol zaten en er bijna geen vlucht terug naar Nelson was. We hebben het geprobeerd maar helaas zat alles vol. Uiteindelijk de laatste 2 bedjes op een slaapzaal van 8 gevonden, waar we met kleren en al onder de lakens (gelukkig schoon) gekropen zijn. We hadden ook wel de Ferry willen nemen, maar dan sta je om 21.30 uur in Picton. Autohuur was alleen mogelijk per week en bussen o.i.d. is iets wat totaal onbekend is, dus dat zagen we ook niet zitten.
De volgende ochtend om 5.15 uur opgestaan en om 6 uur op het vliegveld aangekomen waar gelukkig meer dan genoeg plek was op de eerste vlucht naar huis.
Wat is een douche en een wasmachine dan een luxe! En al snel stonden we weer fris en fruitig buiten om de laatste boodschappen en een bezoek aan de praktijk te doen voor we de vrijdagochtend weer in alle vroegte zouden vertrekken voor onze wandeltocht langs de Heaphy Track. Ja, dat hadden we gedacht maar toen we ’s middags de was schoon en onze rugzakken ingepakt hadden gingen we toch nog maar even onze papieren checken hoe laat we precies in Golden Bay moesten zijn en zagen tot onze schrik dat we helemaal niet op vrijdag maar op zondag weg gaan. Heerlijk even rust! Alleen blijkt dat vanaf zondag de staart van een cycloon langs komt en onze wandeling in grote hoeveelheden regen zal verlopen. Voor zondag alleen voorspellen ze al 60 mm. Daarnaast zal de wind toenemen en aangezien we per mini vliegtuig naar de start van de wandeling gaan zal dat nog best spannend zijn! In plaats van korte broek en dunne T-shirts ook maar thermohemd en hardloopbroek ingepakt omdat met de regen en wind de temperatuur ook gaat dalen. Hoezee!! Maar dit schijnt bij de ervaring te horen… Vandaag en morgen nog maar zoveel mogelijk van de zon genieten. We houden jullie op de hoogte.
English version
To Wellington and back
This week we had our introduction course in Wellington. Since we waited for Robs exam results we did not make any travel arrangements. This left us two options: driving down to Picton (3 hours through the mountains) and the Ferry (3.5 hours) or take a standby flight from Nelson (only 50 minutes away,1 hour wait and 25 minutes flight) We choose for the last option and were lucky to get the last two seats in the first flight. This gave us a free afternoon in Wellington were we visited the Te Papa Museum. A beautiful museum that shows the way New Zealand developed. It shows the nature and the changes in nature over time, mostly made by men and the animals they brought.
On Wednesday we had a tour in the Museum by a Maori guide who told us about Maori habits and the way they lives. In the Museum different community homes of Maori tribes are showed with their beautiful carvings. It was wonderful to learn about their community sense and what the different carvings show.
The introduction course involved next to the Museum visit and an emergency practice afternoon a lot of knowledge of forms. Forms for accidents, forms for inability to work, forms for disability etc. etc. Not the nicest part of our work, but necessary.
In the end of the course all doctors had their paperwork done and were accepted by the Medical council… but not us. As our NZ Locums contact said.. Most of the time everything works out fine but with some doctors it is a disaster. Well we are some of those doctors. This means we have to go back one more time just to sign the contract.
This meant we were not in the best mood when we went to the airport… and this time there was no flight available. Since there was a big cricket tournament in the city there was no hotel available either. The Ferry was no option. We would arrive in Picton at 9.30 PM and no public transport or car rent for less than a week. Finally we found the last two beds in a dormitory in a backpackers place. The place was terrible but the sheets were clean and the people in the room quiet so we got a reasonable amount of sleep.
We took the first plane the next morning and arrived home at 9 AM where we had a wonderful shower and clean clothes.
Since we thought we would leave again early today to start the Heaphy track we washed, shopped and packed our bags. When we looked at our tickets to see how late we would have to be in Golden Bay we found out we were only flying on Sunday. What a relief! The only disadvantage is that on Sunday the tail of a Cyclone is expected here with a lot of rain and wind. Not the best weather to be in a very small plain or to walk but it will sure be an adventure!
Ja, waar ging het verder over. Vooral veel uitleg over verschillende regels en formulieren die ze hier in de gezondheidszorg hanteren. Als je hier in Nieuw Zeeland een ongeluk krijgt ben je automatisch verzekerd voor de medische kosten. Dit geld voor binnen- en buitenlanders. Dit is in 1974 ingesteld en daarmee vervalt het recht om te claimen. Dat betekent wel dat je bij iedereen die op je spreekuur komt moet vast stellen of klachten ten gevolge van een ongeval zijn of gewoon door bv. slijtage. En daar horen de nodige formulieren bij. Net als bij arbeidsongeschiktheid, invaliditeit enz. enz. We hebben heel wat formulieren langs zien komen, helaas, en zullen moeten leren hier mee te werken.
Leuk was ook de spoedgeneeskunde middag waar we allerlei methodes hebben geleerd om te beademen, intuberen en reanimeren. Ik ben hier nog geen ster in maar aan het eind van de middag kreeg ook ik de intubatie tube op de goede plek.
’s Avonds hadden we de tijd om samen met de collega’s uit Amerika en Wales naar de pub te gaan en ervaringen te delen. Een stel zit ten noorden van Oakland en de Amerikaan gaat naar het zuiden van het zuidereiland, dus een mooie gelegenheid om elkaar op te zoeken en verschillende delen van het land te zien.
Minder was het dat onze papieren nog steeds bij de Medical Council liggen. Volgens hen kan het niet sneller omdat de praktijk te laat was met het inleveren van hun papieren (nu 6 weken geleden) en deze pas 2 weken geleden goed gekeurd zijn. Helaas zijn wij wel de klos en moeten nog een keer terug naar Wellington of naar Christchurch om onze handtekeningen te zetten.
Ook minder was het dat er vanwege een groot internationaal crickettoernooi woensdagavond alle hotels in Wellington vol zaten en er bijna geen vlucht terug naar Nelson was. We hebben het geprobeerd maar helaas zat alles vol. Uiteindelijk de laatste 2 bedjes op een slaapzaal van 8 gevonden, waar we met kleren en al onder de lakens (gelukkig schoon) gekropen zijn. We hadden ook wel de Ferry willen nemen, maar dan sta je om 21.30 uur in Picton. Autohuur was alleen mogelijk per week en bussen o.i.d. is iets wat totaal onbekend is, dus dat zagen we ook niet zitten.
De volgende ochtend om 5.15 uur opgestaan en om 6 uur op het vliegveld aangekomen waar gelukkig meer dan genoeg plek was op de eerste vlucht naar huis.
Wat is een douche en een wasmachine dan een luxe! En al snel stonden we weer fris en fruitig buiten om de laatste boodschappen en een bezoek aan de praktijk te doen voor we de vrijdagochtend weer in alle vroegte zouden vertrekken voor onze wandeltocht langs de Heaphy Track. Ja, dat hadden we gedacht maar toen we ’s middags de was schoon en onze rugzakken ingepakt hadden gingen we toch nog maar even onze papieren checken hoe laat we precies in Golden Bay moesten zijn en zagen tot onze schrik dat we helemaal niet op vrijdag maar op zondag weg gaan. Heerlijk even rust! Alleen blijkt dat vanaf zondag de staart van een cycloon langs komt en onze wandeling in grote hoeveelheden regen zal verlopen. Voor zondag alleen voorspellen ze al 60 mm. Daarnaast zal de wind toenemen en aangezien we per mini vliegtuig naar de start van de wandeling gaan zal dat nog best spannend zijn! In plaats van korte broek en dunne T-shirts ook maar thermohemd en hardloopbroek ingepakt omdat met de regen en wind de temperatuur ook gaat dalen. Hoezee!! Maar dit schijnt bij de ervaring te horen… Vandaag en morgen nog maar zoveel mogelijk van de zon genieten. We houden jullie op de hoogte.
English version
To Wellington and back
This week we had our introduction course in Wellington. Since we waited for Robs exam results we did not make any travel arrangements. This left us two options: driving down to Picton (3 hours through the mountains) and the Ferry (3.5 hours) or take a standby flight from Nelson (only 50 minutes away,1 hour wait and 25 minutes flight) We choose for the last option and were lucky to get the last two seats in the first flight. This gave us a free afternoon in Wellington were we visited the Te Papa Museum. A beautiful museum that shows the way New Zealand developed. It shows the nature and the changes in nature over time, mostly made by men and the animals they brought.
On Wednesday we had a tour in the Museum by a Maori guide who told us about Maori habits and the way they lives. In the Museum different community homes of Maori tribes are showed with their beautiful carvings. It was wonderful to learn about their community sense and what the different carvings show.
The introduction course involved next to the Museum visit and an emergency practice afternoon a lot of knowledge of forms. Forms for accidents, forms for inability to work, forms for disability etc. etc. Not the nicest part of our work, but necessary.
In the end of the course all doctors had their paperwork done and were accepted by the Medical council… but not us. As our NZ Locums contact said.. Most of the time everything works out fine but with some doctors it is a disaster. Well we are some of those doctors. This means we have to go back one more time just to sign the contract.
This meant we were not in the best mood when we went to the airport… and this time there was no flight available. Since there was a big cricket tournament in the city there was no hotel available either. The Ferry was no option. We would arrive in Picton at 9.30 PM and no public transport or car rent for less than a week. Finally we found the last two beds in a dormitory in a backpackers place. The place was terrible but the sheets were clean and the people in the room quiet so we got a reasonable amount of sleep.
We took the first plane the next morning and arrived home at 9 AM where we had a wonderful shower and clean clothes.
Since we thought we would leave again early today to start the Heaphy track we washed, shopped and packed our bags. When we looked at our tickets to see how late we would have to be in Golden Bay we found out we were only flying on Sunday. What a relief! The only disadvantage is that on Sunday the tail of a Cyclone is expected here with a lot of rain and wind. Not the best weather to be in a very small plain or to walk but it will sure be an adventure!