Ja, dat is een beetje hoe we ons op het moment voelen! Zijn onze loopmaatjes superfit op weg naar Munchen, wij vallen van het een in het ander. Zo was ik in de week dat we weer terug in Mot waren lekker bezig met fietsen, rennen , wandelen en in de tuin werken toen opeens een rib van z’n plek schoot. Dan maar een dagje rust nemen er vanuit gaand dat ik de volgende dag wel mee zou kunnen de Ben Nevis op. Maar na een warme douche de volgende morgen koste het me een uur om me in m’n kleren de hijsen, dus hebben we de tocht maar afgezegd. Wel in Motueka langs de zondag markt en het strand gelopen maar daarna was de koek op. Rob heeft extra pijnstillers op de praktijk gehaald en na flink wat codeine is het me uiteindelijk gelukt die nacht een paar uur te slapen. De volgende dag had ik nog steeds zoveel pijn in m’n rib, borstkas en arm dat werken er niet in zat. Gelukkig kon ik die dag wel bij een Amerikaanse chiropracter terecht die me weer een beetje recht gezet heeft. Dat betekende in ieder geval dat ik weer kon werken maar ik mocht van haar een paar weken niet hardlopen, alleen maar wandelen. Dus zijn Rob en ik vrijdags naar het Abel Tasman park gereden en hebben we een paar uur op de Inland Track gelopen. Dat was weer genieten! Pittig klimmen, maar vervolgens fantastische uitzichten en… super weer! Omdat dat zonder problemen ging zijn we zondags met de tramping club meegegaan het Abel Tasman park in vanaf de Takaka Hill en hebben we 8 uur over een ander stuk van het Inland Track gelopen. Weer fantastisch weer en volop genieten van dit prachtige ongerepte stuk oerbos en de uitzichten. Helaas is het weer de rest van de week knudde, koud, regen, hagel en wind en nu ik weer een beetje actief wordt loopt Rob krom van de rugpijn! Hij red het nog nauwelijks om een blokje rond te lopen dus alle eerdere plannen voor dit weekend hebben we maar gecancelled. Ik heb net mueslikoekjes gebakken en we gaan proberen onze foto lijsten die al maanden klaar staan om gevuld te worden te vullen. Rob heeft liggend op de bank eindelijk uitgevonden hoe we vanaf i-Photo foto’s af kunnen drukken dus hebben we weer een nuttige besteding van de vrije middag. Hoewel het nog maar oktober is, is iedereen zich hier al druk aan het voorbereiden op Kerstmis. Volgens mij staat de hele maand december in het teken van kerst parades en kerstconcerten dus… zijn ook wij aan de beurt. Morgen hebben we nog een Fund Raising (liefdadigheids-) Concert voor de Hospice, waarbij we in Nelson op de markt gaan zingen maar daarna staan alle repetities in het teken van Christmas Carols en Jingle Bells. Ik ben benieuwd. Vandaag hoorde ik op de Zumba dat we verkleed, versierd en wel, meedoen aan de parade door Motueka en Richmond. Hoezee!! Ik zie me al huppen met een mooie veren staart al heupwiegend door de straten, maar als je erbij wil horen moet je jezelf aanpassen.. en ik zorg wel voor een goede pruik en masker zodat niemand de dokter herkent. Inmiddels worden de dagen hier gelukkig steeds langer en hebben we tussen de lentebuien door dagen me fantastisch weer met temperaturen rond de 20 graden. Het nadeel van wonen op een eiland tussen enorme oceanen tussen Australië en Antarctica is dat er nogal eens een front langs komt . En waait de wind de enen keer vanuit Australië en is de lucht warm, het volgende moment komt er weer een koude stroom en regen vanuit het zuiden. Maar alles begint te groeien en bloeien en de vogels worden steeds uitbundiger. Wij hebben tomaten, paprika, courgettes en komkommers geplant naast de winterkool en sla zodat we straks lekker kunnen genieten van barbecues en verse salades.
Barbies of barbecues schijnt hier echt je van het te zijn. Iedereen heeft het er al over hoe fijn het zal zijn dat het daar weer de tijd voor wordt. En ja, ook wij, die nooit barbecueën, hebben ons aangepast en zo’n halve buitenkeuken wat hier barbecue heet, aangeschaft. Rob heeft flink wat oneerbiedige taal uitgeslagen (viel wel mee!) terwijl hij verwoede pogingen deed het ding in elkaar te krijgen maar nu staat het trots op ons terras te prijken en functioneert als de beste. Ik zou zeggen, kom het eens uit proberen.